ในระยะต่อไปของการเปลี่ยนแปลงทางพยาธิสภาพทางพยาธิสภาพในระบบทางเดินปัสสาวะปรากฏขึ้น ภาวะกลั้นปัสสาวะไม่อยู่ ปัสสาวะบ่อย ภาวะ ช่องคลอด คัน การมีเพศสัมพันธ์ที่เจ็บปวด ฯลฯ การขาดฮอร์โมนเอสโตรเจนในวัยหมดประจำเดือนทำให้เกิดอาการปวดข้อ ตาแห้ง ผิวหนังเหี่ยวย่น โรคหัวใจและหลอดเลือด ความผิดปกติของการเผาผลาญ และโรคกระดูกพรุนจะพัฒนาในภายหลัง การรักษาโรควัยหมดประจำเดือนเป็นสิ่งที่จำเป็น แม้ว่าทัศนคติของผู้หญิงต่อปัญหานี้จะแตกต่างกัน บางคนเชื่อว่าวัยหมดระดูเป็นเหตุการณ์ปกติทางสรีรวิทยาและข้อร้องเรียนจะหายไปเอง เด็กผู้หญิง  คนอื่นดูโฆษณาและรับประทานยาโดยไม่ได้รับคำแนะนำจากแพทย์ น่าเสียดายที่มีผู้หญิงเพียงส่วนน้อยเท่านั้นที่กังวลเรื่องสุขภาพและไปคลินิก มาตรฐานทองคำในการรักษาโรค คือการบำบัดทดแทนฮอร์โมนเอสโตรเจนตามธรรมชาติ ทัศนคติต่อการรักษาด้วยฮอร์โมนในวัยหมดประจำเดือนยังเป็นที่ถกเถียงกันอยู่ ผู้หญิงมีความกลัวต่อโรคมะเร็งและน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น แต่ก็ไม่สอดคล้องกับความเป็นจริง การรักษาด้วยฮอร์โมนในวัยหมดประจำเดือนควรกำหนดโดยผู้เชี่ยวชาญด้านการเจริญพันธุ์หรือนรีแพทย์ที่มีคุณสมบัติเหมาะสม ซึ่งจะประเมินความเสี่ยงและประโยชน์ของการรักษาได้อย่างถูกต้อง