"งานนี้เป็นขั้นตอนสำคัญในการพัฒนาแบบจำลองเครือข่ายเมตาบอลิซึมที่จับภาพความแตกต่างของเมแทบอลิซึมเฉพาะบุคคล และแสดงถึงความหลากหลายที่พบได้ทั่วทั้งสปีชีส์อย่างใกล้ชิดยิ่งขึ้น" วอลเฮาต์กล่าว "การใช้ระบบนี้ เราสามารถเริ่มศึกษาเมแทบอลิซึมระหว่างบุคคลและการทำงานร่วมกันที่ไม่เหมือนใครของสารเมแทบอไลต์ อาหาร และสภาพแวดล้อมในระดับบุคคล" เมื่อจัดลำดับจีโนมมนุษย์ นักวิจัยทางคลินิกได้จินตนาการถึงยุคที่ข้อมูลจีโนมส่วนบุคคลของเราสามารถนำมาใช้เพื่อปรับแต่งการรักษาทางการแพทย์ให้เหมาะกับความต้องการของแต่ละบุคคลได้ Walhout อธิบาย แม้ว่าโครงการจีโนมมนุษย์จะเสร็จสิ้นในปี 2546 และความก้าวหน้าด้านจีโนมและเทคโนโลยีการจัดลำดับเชิงลึก แต่ ยาเฉพาะบุคคล ยังคงให้คำมั่นสัญญามากกว่าความเป็นจริง