การเฝ้าระวังเข้ากับการปฏิบัติได้อย่างไร พวกเขากำหนดการดำเนินการด้านสาธารณสุขสองประเภท: การตอบสนองเฉียบพลัน (ประเภทการแพร่ระบาด) และการวางแผน (ประเภทการจัดการ) แนวคิดนี้ช่วยในการกำหนดกรอบแนวคิดในการเฝ้าระวังและตอบสนองต่อการ ติดเชื้อ อุบัติใหม่ (รูปที่ 1). จากมุมมองของการวิจัย เราต้องจำแนกโรคด้วยวิธีที่สามารถช่วยในการวิจัยเชิงปฏิบัติที่เหมาะสม สิ่งนี้สามารถทำได้โดยการแบ่งโรคฉุกเฉินออกเป็นสามประเภท ซึ่งแต่ละประเภทจะต้องมีการตอบสนองการวิจัยที่แตกต่างกัน: (i) การติดเชื้อที่เกิดขึ้นใหม่ (ii) การติดเชื้อที่หายาก ซึ่งอาจเกิดขึ้นใหม่เป็นครั้งคราวหรือถือเป็นภัยคุกคามทางชีวภาพ และ (iii) การติดเชื้อทั่วไป ซึ่งอาจมีความสำคัญเพิ่มขึ้นเนื่องจากปัญหาต่างๆ เช่น ความไม่มั่นคงทางสังคมหรือการพัฒนาการต่อต้าน