เขาเรียกขั้นที่หนึ่งซึ่งมีอายุไม่เกินเจ็ดปีว่าHeteronomy iซึ่งมีข้อจำกัดทางศีลธรรม หลังจากผ่านไปเจ็ดปี ขั้นตอนของ Autonomy ก็ค่อย ๆ ปรากฏขึ้น เพียเจต์สังเกตว่าพัฒนาการทางศีลธรรมของเด็กขึ้นอยู่กับทักษะการรับรู้ของเขา ดังนั้น จึงแบ่งกระบวนการออกเป็นขั้นตอนต่อไปนี้ ระยะ Sensorimotor:แรกเกิดถึง 2 ปี เด็กเข้าใจโลกตามพัฒนาการทางการเคลื่อนไหวของเขา เขาประสานประสบการณ์ผ่านการโต้ตอบทางร่างกาย เช่น การมองเห็น การดูดและการจับ เด็กพัฒนา "ความคงทนของวัตถุ" การเลี้ยงเด็ก ซึ่งเขาเข้าใจว่าวัตถุนั้นมีอยู่แม้ว่าจะมองไม่เห็น จับต้อง หรือได้ยินก็ตาม ระยะก่อนการผ่าตัด: 2 ถึง 7 ปี เด็กขาดความสามารถในการแยกแยะ หมายความว่าการกระทำทั้งหมดของเขาขับเคลื่อนโดยความเข้าใจที่เขาควรได้รับ มีเหตุผลไม่เพียงพอสำหรับการทำงานของจิต ความคิดของเด็กมีอัตตาเป็นศูนย์กลาง หมายความว่าเขาไม่สามารถเข้าใจมุมมองของผู้อื่นได้ ในสองขั้นตอนข้างต้น เด็กยังไม่สามารถแยกแยะระหว่างสิ่งที่เป็นของเขาและสิ่งที่เป็นของผู้อื่น ดังนั้นเขาจึงต้องการทุกอย่างเพื่อตัวเองและจู้จี้จุกจิก