เป็นที่ทราบกันดีว่าผลไม้สีแดงเป็นแหล่งที่ดีของส่วนผสมและสารอาหารที่ออกฤทธิ์ทางชีวภาพหลายชนิด รวมถึงวิตามิน (วิตามิน A, C และ E) แร่ธาตุ (แคลเซียม ฟอสฟอรัส เหล็ก แมกนีเซียม โพแทสเซียม โซเดียม แมงกานีส และทองแดง) ใยอาหารและสารต้านอนุมูลอิสระ นอกจากนี้ยังเป็นแหล่งที่อุดมสมบูรณ์ของสารประกอบออกฤทธิ์ทางชีวภาพ และการศึกษาพบว่าพวกมันมีผลเชิงบวกที่สำคัญต่ออาหารและสุขภาพของมนุษย์ ซึ่งอาจเนื่องมาจากการมีสารประกอบที่เกี่ยวข้องกับสุขภาพหลายชนิด เช่น กรดอินทรีย์ ฟีนอลิก และน้ำตาล (กลูโคส,ฟรุคโตส) การบริโภคผลไม้สดทำให้สุขภาพกายและใจดีขึ้น และช่วยป้องกันโรคไม่ติดต่อต่างๆ เช่น โรคทางระบบประสาท โรคหลอดเลือดหัวใจ เบาหวาน โรคอ้วน โรคข้อเข่าเสื่อม และมะเร็งบางชนิด ตัวอย่างเช่น Huang และคณะ แสดงให้เห็นว่าสตรอเบอร์รี่เป็นแหล่งอุดมไปด้วยโพลีฟีนอลต้านการอักเสบ เช่น แอนโทไซยานิน ซึ่งแสดงให้เห็นว่าสามารถลดการอักเสบและความเครียดจากปฏิกิริยาออกซิเดชันที่เพิ่มขึ้นภายหลังตอนกลางวันในผู้ใหญ่ที่มีสุขภาพดีที่มีน้ำหนักเกิน โดยเฉพาะอย่างยิ่งหากดื่มเครื่องดื่มสตรอเบอร์รี่ก่อนมื้ออาหาร นอกจากนี้ ความสะดวกในการขนส่งเนื่องจากขนาดทำให้แนะนำให้บริโภคในทุกสถานการณ์มากยิ่งขึ้น องค์ประกอบเชิงคุณภาพและปริมาณ คุณค่าทางโภชนาการ และการยอมรับของผู้บริโภคต่อผลไม้โดยทั่วไป และโดยเฉพาะ ผลไม้สีแดง จะแตกต่างกันไปตามสายพันธุ์ พันธุ์ จีโนไทป์ ระยะการเจริญเติบโต การปฏิบัติทางการเกษตร สภาพแวดล้อม ธาตุอาหารพืช สภาพดิน ตลอดจนสภาวะการเก็บรักษาที่ตามมา การทบทวนนี้มีวัตถุประสงค์เพื่อสรุปและปรับปรุงความรู้เกี่ยวกับองค์ประกอบของผลไม้สีแดง และเพื่ออธิบายงานวิจัยล่าสุดเกี่ยวกับประโยชน์ต่อสุขภาพของผลไม้สีแดงบางชนิดที่คัดสรร