Aphthous stomatitis มักได้รับการวินิจฉัยจากประวัติและการตรวจร่างกายของเด็ก รอยโรคมีลักษณะเฉพาะและมักจะให้การวินิจฉัยได้โดยการตรวจร่างกาย นอกจากนี้ แพทย์ของบุตรของท่านอาจสั่งการทดสอบต่อไปนี้เพื่อช่วยยืนยันการวินิจฉัยและแยกแยะสาเหตุอื่นๆ ที่ทำให้เกิดแผลพุพอง: การตรวจเลือด วัฒนธรรมของรอยโรค การตรวจชิ้นเนื้อของรอยโรค - นำเนื้อเยื่อชิ้นเล็ก ๆ จากรอยโรคและตรวจดูด้วยกล้องจุลทรรศน์ การรักษาโรคปากเปื่อย การรักษาเฉพาะสำหรับ อาการเปื่อย จะพิจารณาโดยแพทย์ของบุตรของท่านโดยพิจารณาจาก อายุของบุตรของท่าน สุขภาพโดยรวม และประวัติทางการแพทย์ ขอบเขตของโรค ความอดทนของบุตรหลานของคุณต่อยา ขั้นตอน หรือการบำบัดที่เฉพาะเจาะจง ความคาดหวังสำหรับการดำเนินของโรค ความคิดเห็นหรือความชอบของคุณ เป้าหมายของการรักษา aphthous stomatitis คือการช่วยลดความรุนแรงของอาการ เนื่องจากไม่ใช่การติดเชื้อไวรัสหรือแบคทีเรีย ยาต้านไวรัสและยาปฏิชีวนะจึงไม่ได้ผล การรักษาอาจรวมถึง เพิ่มปริมาณของเหลว Acetaminophen สำหรับไข้หรือปวด สุขอนามัยช่องปากที่เหมาะสม ยาเฉพาะที่ (เพื่อช่วยลดความเจ็บปวดของแผล) น้ำยาบ้วนปาก (เพื่อช่วยบรรเทาความเจ็บปวด) สิ่งสำคัญอย่างยิ่งสำหรับลูกของคุณคือการหลีกเลี่ยงอาหารรสเผ็ด เค็ม หรือเป็นกรด ซึ่งอาจทำให้ปากระคายเคืองต่อไปได้