การตั้งครรภ์นอกมดลูกเกิดขึ้นในอัตรา 19.7 รายต่อการตั้งครรภ์ 1,000 ครั้งในอเมริกาเหนือ และเป็นสาเหตุการตายอันดับต้น ๆ ของมารดาในไตรมาสแรก ความตระหนักมากขึ้นเกี่ยวกับปัจจัยเสี่ยงและเทคโนโลยีที่ได้รับการปรับปรุง (เครื่องหมายทางชีวเคมีและอัลตราซาวนด์) เอชซีจี ทำให้สามารถระบุการตั้งครรภ์นอกมดลูกได้ก่อนที่จะเกิดเหตุการณ์ที่คุกคามชีวิต การประเมินอาจรวมถึงการตรวจหาระดับฮอร์โมน chorionic gonadotropin (hCG) ในปัสสาวะและซีรั่ม ระดับโปรเจสเตอโรนในเลือด กุญแจสำคัญในการวินิจฉัยคือการกำหนดว่ามีหรือไม่มีถุงน้ำขณะตั้งครรภ์ในมดลูกที่สัมพันธ์กับระดับซีรั่มเบต้า-ซับยูนิตเอชซีจี (ß-hCG