คนส่วนใหญ่ที่ถูกแขวนคอตายก่อนที่จะพบ คำว่า "เกือบแขวนคอ" หมายถึงผู้ที่รอดชีวิต (อย่างน้อยก็ชั่วขณะ—เช่น จนกว่าจะถึงโรงพยาบาล) การรักษาเบื้องต้นของผู้รอดชีวิตเป็นไปตาม "ลำดับความสำคัญของทางเดินหายใจ การหายใจ และการไหลเวียนตามปกติ (ABC)" การรักษาควรเป็น "มุ่งไปที่การควบคุมทางเดินหายใจด้วย การ ใส่ท่อช่วยหายใจการช่วยหายใจโดยใช้positive end expiratory pressure (PEEP) และการช่วยหายใจด้วยออกซิเจนเสริมเพื่อควบคุมความดันในกะโหลกศีรษะ " การศึกษาชิ้นหนึ่งเกี่ยวกับผู้ที่มีอาการใกล้ แขวนคอ ซึ่งได้รับการรักษาอย่างเหมาะสมที่โรงพยาบาลพบว่า 77 เปอร์เซ็นต์ของพวกเขารอดชีวิต Anton JL van Hooff กล่าวว่า การแขวนคอเป็นวิธีการฆ่าตัวตายที่พบได้บ่อยที่สุดในสังคมยุคดึกดำบรรพ์และยุคก่อนอุตสาหกรรม การทบทวนในปี 2551 จาก 56 ประเทศตาม ข้อมูลการเสียชีวิต ขององค์การอนามัยโลกพบว่าการแขวนคอเป็นวิธีที่พบได้บ่อยที่สุดในประเทศส่วนใหญ่ คิดเป็น 53 เปอร์เซ็นต์ของการฆ่าตัวตายชายและ 39 เปอร์เซ็นต์ของการฆ่าตัวตายหญิง