ทั่วทั้งแอฟริกากลางและตะวันตกไม่มีประเพณีของหลักสูตรของหวานหลังมื้ออาหาร [24] [25]ผลไม้หรือสลัดผลไม้จะรับประทานแทน ซึ่งอาจใส่เครื่องเทศหรือทำให้หวานด้วยซอส ในอดีตอาณานิคมบางแห่งในภูมิภาคนี้ อำนาจของอาณานิคมมีอิทธิพลต่อของหวาน ตัวอย่างเช่น โคคาดาอามาเรลาของแองโกลา (มะพร้าวสีเหลือง) มีลักษณะคล้ายกับขนมอบในโปรตุเกส ในเอเชีย ของหวานมักรับประทานระหว่างมื้ออาหารเป็นของว่างแทนที่จะเป็นคอร์สปิดท้าย มีการใช้แป้งข้าวเจ้าอย่างแพร่หลายใน ขนมเบื้อง เอเชียตะวันออก ซึ่งมักจะใส่ส่วนผสมในท้องถิ่น เช่น กะทิ น้ำตาลปี๊บ และผลไม้เมืองร้อน [26]ในอินเดีย ที่ซึ่งมีการปลูกและกลั่นอ้อยตั้งแต่ก่อน 500 ปีก่อนคริสตกาล ของหวานเป็นส่วนสำคัญของอาหารมานานนับพันปี ประเภทของของหวาน ได้แก่เบอร์ฟี ฮัลวาห์จาเลบิสและลัดดัส